ஆகாயத்தில் ஆரம்பம்..- வல்லிசிம்ஹன் -

கொடுக்கப்பட்ட "எண்ணெய் அன்பு" -   ஐந்தாம் கருவுக்கு முதல் கதை.

=============================================================================================

விமானத்தில் ஆரம்பித்து பாட்டி வடை சுட்டுக் கொடுக்கும் செண்டி மெண்டல் விளம்பரம். Fueled Love.

  BA  பிசினஸ் வகுப்பில் மிக நன்றாக இருக்கும்.  அதான் பாட்டியுடைய மகன்  இந்தியாவுக்கு இந்த வகுப்பில் பறக்க ஏற்பாடு செய்கிறான்.  தனியாக வரும் எந்தப் பெண்ணுக்கும் ஏற்படும் பிரிவுத்துயர், இன்னோரு மகனைப் பார்க்கப் போகும் ஆவல் எல்லாமே உண்மைதான்.

அழகாக எடுத்திருக்கிறார்கள். கொஞ்சம் மிகையானது தான்.  ஆனால் விளம்பரம் அப்படித்தானே இருக்கும். நன்றியும் வாழ்த்துகளும்  எங்கள் ப்ளாக்   குழுமத்துக்கு.

இனி கதை.  

ஆகாயத்தில் ஆரம்பம்..

வல்லிசிம்ஹன் 

++++++++++++++++++++++++++++

ஞானம் , பெட்டியைத் தயார் செய்கையிலியே, சென்னையிலிருக்கும்

பேரன், பேத்திக்கு  வாங்கிய உடைகள், மருமகளுக்கு  வாங்கிய  பச்சை ப்ரேஸ்லெட், மகனுக்கு வாங்கிய புது ஐபாட் என்று அழகாகக், கலர் வண்ணத்தாள்களில் சுற்றி  மென்மையான கைகளால் அடுக்கிவைத்தார்.

பின்னால் வந்து பார்த்த சின்ன மகன் கணேஷ், "போதுமாம்மா, இன்னும் குக்கீஸ்,  சாக்கலேட் என்று வாங்கிக் கொள்கிறாயா?    தார்ண்டன் சாக்லேட் யம்மியாக  இருக்கும்.  மாகிண்டாஷ் வாங்கிண்டு போறியா?" என்றெல்லாம் பேசிக்கொண்டே வந்தான்.

மகனை அன்புடன் அணைத்த ஞானம் , "டேய் போறுண்டா...   ஒழுங்கா சாப்பிடு.  சில்லுனு குளிர் ஆரம்பித்தாச்சு.  ஹீட்டர் சரியா வேலை செய்யலைன்னு நினைவு வச்சிக்கோ. லாண்ட்லார்ட் கிட்டே உடனே பேசு.  லண்டன் குளிர் மோசமானது. அனாவசியமா சளித்தொல்லை வரவழைத்துக் கொள்ளாதே"

 இன்ன பிற பலகாரங்கள்,  எல்லாம் எடுத்து வைத்துக் கொண்டாச்சு.

"அம்மா உனக்கு எப்ப வரணும்னு சொல்லு  திரும்பி வந்துடு"  என்னும் மகனை ஆழ்ந்து பார்த்தாள் ஞானம்.

"உனக்கு ஒரு மனைவி வரட்டும்டா. அப்புறம் வரேன்.  தனியா உன்னை விட்டுப் போவதில் ரொம்ப வருத்தமாக இருக்குடா.  யாரை வேணுனாலும் திருமணம் செய்துக்கோ.  எனக்கு  மறுப்பே கிடையாது. மனப் பொருத்தம் போதும்."

"அம்மா..."  என்று அணைத்துக் கொண்டவன் கண்ணிலும் நீர்.

அடுத்த நாள் ஹீத்ரோ , பகல் 12 மணிக்கு  வந்தாச்சு. ஞானம் இரவு விழித்து மகனுக்குப் பிடித்த உணவுகளைத் தயார் செய்து Fridjedair வைத்திருந்தாள்.

செக்கின் செய்து லௌஞ்சில் அமர்ந்தார்கள்.  அம்மாவுக்குப் பிடித்த நல்ல காப்பியை வாங்கிக் கொடுத்தான்.  அம்மாவிடம் எல்லா உணவுப்பொட்டலங்களுக்கும் நன்றி சொன்னான்.

கையசைத்து பிசினஸ் வகுப்பு பயணிகளுடன் சேர்ந்து கொண்டாள்.  விமானம் கிளம்பியதும் ஆயாசம் மனதைக் கவ்வியது.   "ஏதாவது சூடான பானம் வேண்டுமா?"  என்று கேட்ட பெண்குரல் அவளை எழுப்பியது.

 'என்ன அழகான  பெண். எத்தனை மரியாதை. .?'   இன்னும் ஊன்றி கவனித்தாள்.  இந்தியக் களை தெரிகிறதே.   நிலம் பெயர்ந்து குடியேறிய வம்சமோ...?'

 "நன்றி"  என்று புன்னகையோடு அவளது உபசரிப்பை ஏற்றுக் கொண்டாள்.  கையில் கொண்டு வந்த புத்தகத்தைப் பிரித்தவுடன், மகன் நினைவுதான்.  திரும்பிப் போயிருப்பான்  தன் வீட்டுக்கு.

 மீண்டும்  சாப்பாடு பற்றிய குறிப்புகளோடு வந்த பெண்ணின் பெயரைக் கவனித்தாள்.

பரிபூர்ணா அனந்தன்.

 தனக்கு வேண்டும் மெனுவைச் சொல்லிவிட்டுக் காத்திருக்கும் வேளையில் சென்னைக்குச் சென்று செய்ய வேண்டிய வேலைகளைக் குறித்துக் கொண்டாள்.  சாப்பிட்டுப் படுத்ததுதான் தெரியும்.

திடீரென்று ப்ளேன்  ஏர் பாக்கெட்டில் விழுந்து எழுந்ததில் விழித்தாள்.  அந்தப் பெண் வந்து சீட் பெல்ட் போட்டுக் கொள்ளச் சொல்லி,  "அட்லாண்டிக் காற்று வேகம் அதிகம் அம்மா.  பொறுத்துக் கொள்ளூங்கள்" என்று சொல்லும்போதே விமானம் மீண்டும் குலுங்கியது.

நிலை குலைந்த ஞானம் பக்கத்து தடுப்பில் மோதியதில் தலையில் சிறிய அடியும் கீறலும்.

பதறிப் போன  பூர்ணா, உடனே பக்கத்தில் உட்கார்ந்து, ஞானத்தை அணைத்துக் கொண்டு முதல் சிகித்சை செய்தாள்.

"ஏன்மா இவ்வளவு அக்கறையோடு செயல் படுகிறாயே...    அடிக்கடி இது போல ஆகுமா?"  என்றவளுக்கு முதல் தடவையாக்த் தமிழில் பதில் சொன்னாள் அந்தப் பெண்.  

"என் அம்மா உங்களை மாதிரியே இருப்பார் மேம்.   எனக்குதான் கொடுத்து வைக்கவில்லை"

 மனம் கசிந்தது ஞானத்துக்கு.

சென்னையில் முடிந்திருக்க வேண்டிய மகேஷின் திருமணத்தை நினைத்தாள்.  எல்லாப் பொருத்தமும் இருந்து நிச்சயம் செய்யும்  நாள் வரும்போது அந்தப் பெண் லண்டன் வர மறுத்துவிட்டது.   மென்மையான 

மகேஷ் சஞ்சலம் அடைந்துவிட்டான்.  அம்மாவை அழைத்துக் கொண்டு இங்கிலாந்து வந்துவிட்டான்..  முகத்தில் சிரிப்பைப் பார்ப்பதே அதிசயமாகிவிட்டது.....

அந்தப் பெண் அளித்த வலி மாத்திரை எடுத்துக் கொண்டு உறங்கி விட்டாள்.

சென்னை இறங்கும் நேரமும் வந்தது.   தலையில் அடிபட்ட வலியில் , உடல் தன் வசமில்லாதது போல உணர்ந்த ஞானம் தனக்கு சக்கர நாற்காலி ஏற்பாடு செய்ய முடியுமா என்று கேட்டுக் கொண்டாள்.

 சட் சடென்று ஏற்பாடுகள் நடக்க பூர்ணாவின் துணையோடு சென்னை நிலையத்தில் தன் மகன் சங்கரிடம் வந்து சேர்ந்தாள்.  சங்கரின் நன்றியை அழகாக ஏற்றுக்கொண்டாள் பூர்ணா.

 விடைபெற வந்த பூர்ணாவிடம் லண்டன் முகவரி வாங்கிக் கொண்டாள்.  தன் மகன் மகேஷின் ஈமெயில் ஐடியும் கொடுத்து  தன்னுடைய  மீள் வருகையின் போது  வந்து பார்ப்பதாகச் சொல்லி விடை பெற்றாள்.

வீட்டுக்கு வந்து குழந்தைகளுடன் கொஞ்சி, மருமகள் சமையலை அனுபவித்து அயர்ந்து உறங்கி விட்டாள்.  மகேஷ் நினைவு வந்ததும், ஃபேஸ் டைமில் அவனை அழைத்து தன் பிரயாண விவரத்தை சொல்லும்போது பூரணா நினைவு வர,  அந்த அன்பை மிக மெச்சி அவனிடம் சொன்னாள்.

 "அது அவர்கள் கடமை  அம்மா.  அந்தப் பெண்ணுக்கு எழுது" என்று வேறு பேச்சு ஆரம்பித்தான்.

 ஞானம் மனம் சுறுப்பாகச் செயல் பட்டது.

இது நிறைவேறினால் முதல்  காணிக்கை லண்டன் வினாயகருக்குத் தான் என்று முடி போட்டாள்.

அவர் காதில் விழுந்து விட்டது போலிருக்கிறது.

மகனிடம் இருந்து ஃபோன் கால். "அம்மா ப்ரிடிஷ் ஏர்வெசில் நீ  நழுவவிட்ட பார்சல் எனக்கு அனுப்பப் படுவதாக ஒரு பெண் சொன்னார். நீ அதைப் பார்க்கவில்லையா?" என்றான்.

"ஆஹா ,கைப்பையில் வைத்திருந்த பச்சை ப்ரேஸ்லெட்டா அது?

நான் திண்டாடிக் கொண்டிருந்தேன்"

"கவலைப் படதேம்மா பத்திரமாக வந்துவிடும்"

 ப்ரேஸ்லெட்டும், அதைக் கொண்டு வந்து கொடுத்த தமிழ்ப் பெண்ணும்

மகேஷுக்குப் பிடித்தது  இன்னோரு விஷயம்.   அவன் அவர்கள் வீட்டிற்கு விருந்துக்குப் போனது அடுத்த நடப்பு.

சென்னை வந்த ஒரே மாதத்தில், ஞானம் லண்டனுக்குக் கிளம்பினாள்.  அதே ப்ரிடிஷ் ஏர்வேய்ஸ்.

பயணம் இனிதாக அமைந்தது.

வரவேற்க வந்திருந்த பரிபூரணாவையும், மகேஷ்  மற்றும் சம்பந்தி ஆகப் போகும் அனந்தன்.  கண்களால் அணைத்துக் கொண்டாள்.

 எளிதாக, இனிதாக வினாயகர் முன்னிலையில் ,அண்ணா குடும்பம், அனந்தன் உறவினர்களுடன் அமோகமாகத்  திருமணம் நடந்தேறியது. .  புது மருமகளுக்கும் பச்சை ப்ரேஸ்லெட் செட் வாங்க மறக்கவில்லை ஞானம்.