வட்ட வட்ட தோசை சுட்டு ....

தோசை ஏன் வட்டமா இருக்கு ? யாரும் சதுர தோசை சுட முயற்சிக்கல்லியா ? கேள்வி கேட்டவர் ஏஞ்சல். 

பதிலும், கதையும் இங்கே!

=======================================

தோசை, முதலில் சதுர வடிவமாகத்தான் இருந்தது. 

காரணம் என்ன என்றால், தோசைக்கல் செய்கின்ற தொழிலாளி, இரும்பை செஞ்சூடு பதத்திற்குக் கொண்டுவந்து, தோசைக்கல் உருவாக்கும்பொழுது, எவ்வளவு முயன்றாலும் அதை ஒழுங்கான வட்ட வடிவிற்கு கொண்டுவர இயலாது. ஆனால், சதுர வடிவாக சுலபமாக, தட்டித் தட்டி உருவாக்க இயலும். 

Simple anvil and hammering work.

  

(சதுர தோசைக்கல்லில், சதுர தோசை வார்ப்பது சுலபம். )

=================

இது சம்பந்தமாக, இதோ ஒரு கற்பனைக் கதை! 

சுமார் ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, ரஷ்யாவிலிருந்து அதிரானா மியாவ்ச்காவ் என்னும் ரஷ்ய உணவு விஞ்ஞானி, அங்கே விளைந்த உளுந்தாவ்ச்காவ் என்னும் தானியத்தை நிறைய எடுத்துக்கொண்டு, பெரும்பயணமாக, சோழ நாட்டில் உள்ள இட்டளியூர்  என்னும் ஊருக்கு வந்தார்.  இட்டளியூரில்  நெல் நிறைய விளையும். அந்த ஊர்,  இருந்த குறுநிலம் இட்லிபுரி. இட்லிபுரியை ஆண்டு வந்த மன்னனின் பெயர் சோற்று மாக்கான். 

அதிரானா மியாவ்ச்காவ், சோற்று மாக்கானைப் பார்த்து, தோசை (அப்போ அதற்கு, அதிரானா வைத்த பெயர் தோச்காவ் என்பதாகும்) செய்யும் முறை பற்றி எடுத்துக் கூறி, பரிசு பெற்றுச் செல்ல வந்திருந்தார்.   

அதற்கு முன்பு, தான் கண்டுபிடித்த பலகாரத்தை, sample production செய்து பார்க்க எண்ணி, இரும்பு வேலை செய்யும் தொழிலாளியிடம், தனக்கு வட்ட வடிவ இரும்புக் கல்  வேண்டும் என்று கேட்டிருக்கிறார். எதற்கு என்று கேட்ட இரும்புத் தொழிலாளியிடம், முழு விவரங்களையும் கூறினார் அதிரானா. 

அந்த இரும்புத் தொழிலாளி, அதிரானாவின்  காலில் விழுந்து, " ரஷ்ய விஞ்ஞானி அவர்களே! என்னைக் காப்பாற்றுங்கள். உங்கள் கண்டுபிடிப்பான தோசை என்பதை, தயவுகூர்ந்து, சதுர வடிவமானது என்று மன்னருக்கு அறிமுகம் செய்யுங்கள். வட்ட வடிவில் ஆனது என சொல்லிவிட்டால், வட்ட தோசைக் கல்  வேண்டும் என்று அரண்மனை தொடங்கி, ஆண்டிகள் மடம் வரை எல்லோரும் ஆர்டர் தருவார்கள். தட்டிக் கொட்டி, ஒரு சரியான வட்டக் கல் உருவாக்கும் நேரத்தில், பன்னிரண்டு சதுர தோசைக்கல்  என்னால் சுலபமாக உருவாக்க முடியும். என்னுடைய புரோடக்டிவிடியை இம்ப்ருவ் செய்ய நீங்க உதவுங்க" என்று கேட்டுக்கொண்டார். அதோடு, அதிரானாவுக்கு ஒரு சதுர வடிவ தோசைக்கல்லை செய்து கொடுத்து, அதனுடைய அடிப்பக்கத்தை, (நெருப்புப்பக்கம்) அடையாளம் கண்டுபிடிக்க, சிவப்பு வர்ணம் அடித்துக் கொடுத்தாராம். 

(அதை ரஸ்யாவுக்குக் கொண்டுபோன அதிரானா, அதை வைத்த இடம்தான்  தற்காலத்தில் RED SQUARE - MOSCOW என்று அழைக்கப்படுகிறது.) 

அதிரானாவும் இதற்கு ஒப்புக்கொண்டு, சோற்று மாக்கானிடம் தோச்காவ் செய்முறை பற்றி விளக்கமளித்தபோது, சதுர வடிவாகவே செய்து காட்டினார். 

மிகவும் சந்தோஷமடைந்த சோற்று மாக்கான், அதிரானாவிடம், "ரஷ்ய விஞ்ஞானியே! உங்கள் கண்டுபிடிப்பு, அதி அற்புதமானது! நிறைய பரிசுகளை, படகில் ஏற்றி, தேம்ஸ் நதி வழியாக உங்க ஊருக்கு அனுப்புகிறேன். இனி வருகின்ற ஜன்மங்களில் எல்லாம், நீவிர் விஞ்ஞானி, செஃப், ஞானி என்று போற்றப்படுவீர்" என்று புகழ்ந்துரைத்தான். 

===========================

அது சரி, அப்புறம் சதுர வடிவ தோசை எப்போது வட்ட வடிவமானது?

சோற்று மாக்கான், தன் அரண்மனை சமையல்காரனான, அச்சுதனை அழைத்து, அதிரானா சொன்ன முறைப்படி, தோசைகள் வார்த்துக் கொடுக்கச் சொன்னான். அச்சுதன், அவ்வாறே அரிசி உளுந்து ஊறவைத்து, ஐந்து மணிநேரம் கழித்து அதனை அரைத்து, உப்புச் சேர்த்து, எண்ணெய் தடவி, முறுகலாக சதுர தோசைகள் செய்தான். 

அரசன் சாப்பிடுவதற்கு முன்பு, தோசை என்னும் அந்த வஸ்து சுவை எப்படி இருக்கின்றது என்று பார்க்க, அச்சுதன் சதுர தோசையின் ஒரு கார்னரைக் கிள்ளி வாயில் போட்டுக்கொண்டான். 'ஆஹா ! என்ன சுவை, என்ன சுவை.' இன்னும் ஒரு கார்னர், இன்னொரு கார்னர் என்று நான்கு கார்னர்களையும் சாப்பிட்டுவிட்டான். இப்போ தோசை கார்னர்கள் இழந்து, வட்டவடிவமாகி விட்டது. 

எல்லா தோசைகளின் கார்னர்களையும் கபளீகரம் செய்த அச்சுதன், வட்ட வடிவ தோசைகளை, மன்னனிடம் கொண்டு சென்று கொடுத்தான். 

சோற்று மாக்கான், "அச்சுதா ! ஏன் சதுரவடிவில் தோசை வார்க்கவில்லை? " என்று கேட்டான். 

அச்சுதன் அதற்கு, "மன்னர் மன்னா - இதுதான் வார்க்க சுலபமான வடிவம், சுவையும் அதிகமாக இருக்கும்" என்றான். 

சோதித்துப் பார்த்த சோற்று மாக்கான், " ஆம்! உண்மைதான்! என்ன சுவை, என்ன சுவை " என்று பாராட்டினான்! 

இனி தனக்கு அளிக்கப்படும் தோசைகள் வட்டவடிவிலேதான் இருக்கவேண்டும் என்று ஆணையிட்டான். 

அதோடு முடிந்துவிட்டதா கதை?

இல்லையே! 

அச்சுதனுக்கு, அஞ்சலி என்று ஒரு தங்கை. அச்சுதன் தோசை கார்னர்களைக் கபளீகரம் செய்ததைக் கண்ட அஞ்சலி, தனக்கும் சில கட்டிங் வேண்டும் என்று கேட்டாள். தரவில்லை அச்சுதன். அப்புறம் என்ன? சோற்று மாக்கானிடம் போட்டுக்கொடுத்துவிட்டாள் அஞ்சலி. 

சோற்று மாக்கான் அச்சுதனை இழுத்து வரச் சொல்லி, விசாரணை செய்தான். அச்சுதன் உண்மையை ஒப்புக்கொண்டான். 

அச்சுதனை மன்னித்து அனுப்பிய சோற்று மாக்கான், அன்று முதல், தோசைகள் வட்ட வடிவிலேயே தயாரிக்கப்பட வேண்டும் என்று ஆணையிட்டான். வட்ட வடிவில் இருக்கும் தோசையின் எந்த ஓரத்திலும், யாரும் ஒரு துளி தோசை கூட, தடயம் இல்லாமல் பிய்த்துத் தின்றுவிடமுடியாது என்பதால்தான் சோற்று மாக்கான் இந்த சட்டம் போட்டான். 

அந்தக் காலத்தில் தோசைக்கல் சதுர வடிவில் இருந்தாலும், தோசைகள் வட்ட வடிவில் இருந்ததற்கு இதுவே காரணம்! 

============================================

                        

சு டோ கு 3 -- குரோம்பேட்டை குறும்பன்.

(ஆசிரியருக்கு ! 

நெ த சொல்லியிருந்தது சரிதான் - அது, நான் போட்டு, சொதப்பிய சு டோ கு.  இதோ இருக்கு, குணா கண்ட சுந்தரி சு டோ கு. 

இதை வெளியிட்டு, சுந்தரியிடமிருந்தும், நெல்லைத்தமிழனிடமிருந்தும்  தப்பிச்சுடுங்க! 'குரோ குறு')

================================================================

குணா சீற்றமாக பேசினான். " ஏன் அப்பா, ஏன்? எதுக்கு என்னை வேலை மெனக்கெட்டு ஒரு வாரம் ஓசிச் சோறு சாப்பிட அனுப்பினே? சுந்தரியை ஏன் உங்களுக்கெல்லாம் பிடிக்கலை? அவளுக்கென்ன குறைச்சல்?" 

மூர்த்தி கூறினார். "குறிப்பாக இதுதான் காரணம், அதுதான் காரணம் என்றெல்லாம் சொல்லமுடியாது. எங்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு வகையில் அதிருப்தி இருக்கு. ஒவ்வொன்றாகச் சொல்கிறேன் கேள். சுந்தரி இங்கே வந்த முதல் நாளே ... "

தொலைபேசி மணி அடித்தது. மூர்த்தி அதை எடுத்தார். " ஹலோ - ஆமாம் குணா வீடுதான். நீங்க? ஓ நீங்களா? சொல்லுங்க சார்! அட! அப்படியா! சுந்தரிக்கு எங்கள் எல்லோரையும் பிடித்திருக்கிறதா! சந்தோஷம். நான் வந்து ..... அது ..... சொல்கிறேன் கேளுங்க ...... சுந்தரியை எங்களுக்குப் ... " 

அவசரமாக அருகே ஓடிவந்த குணா, மூர்த்தி கையிலிருந்த ரிசீவரை வெடுக்கெனப் பறித்து, "பிடிச்சுருக்கு" என்றான். தொலைபேசி மறுமுனையில் சத்தம் எதுவும் வரவில்லை. 

"தாங்க்ஸ் மாப்பிள்ளே " என்று சொல்லியபடி கையில் உள்ள மொபைலை உயரே தூக்கிப் பிடித்தவாறு வாசல் பக்கத்திலிருந்து உள்ளே வந்தார் சுந்தரி அப்பா. 

குணா வீட்டில் உள்ள எல்லோரும் சிரித்தபடி, "வாங்க சம்பந்தி!" என்றார்கள். 

குணா, மூர்த்தியிடம், "இது என்னப்பா டிராமா? " என்று கேட்டான். 

மூர்த்தி: "நடந்ததை எல்லாம் சுருக்கமாச் சொல்றேன் கேட்டுக்கோ. உன்னுடைய பாட்டியும், சுந்தரியின் பாட்டியும் பள்ளித்தோழிகள். ஒருநாள் எதேச்சையாக கோவிலில் சந்தித்திருக்கிறார்கள். ஒருவர்க்கொருவர் அவர்களின் குடும்பம் பற்றிப் பேசிக்கொள்கையில் அவர்களுக்கு உங்க ரெண்டு பேருக்கும் முடிச்சுப்போட ஐடியா வந்துருக்கு. நீ ஆபீஸ் சார்பில் திருநெல்வேலி டூர் போயிருந்தபோது, அவர்கள் எல்லோரும் நம்ம வீட்டுக்கு வந்திருந்தாங்க. எங்களுக்கு அவர்கள் எல்லோரையும் பார்த்தவுடனே பிடித்துப் போயிற்று. ஜாதகம், நியுமராலஜி என்று எல்லாவற்றிலும் பொருத்தம் அபாரமாக இருந்தது."

"அப்புறம்?" 

"எல்லாம் பொருந்தியிருந்தாலும், எங்களுக்குத் தெரியும், நீ ஒரு கொனஷ்டை, நாங்கள் பிடித்திருக்கு என்றால், நீ பிடிக்கவில்லை என்பாய், நாங்க அழகு என்று சொன்னால், நீ இல்லை என்று வாதாடுவாய். கன்னி ராசி ஆம்பிள்ளை அப்படித்தான் இருப்பான் என்று உன் தாத்தா சொல்லுவார். அதனால, இந்த நாடகம் ஏற்பாடு செய்தோம். இப்போ உன் வாயாலேயே பிடிச்சிருக்குன்னு சொல்ல வெச்சுட்டோம் " 

"சமையல், சு டோ கு உட்பட, உனக்கு என்னவெல்லாம் பிடிக்கும் என்று சுந்தரியிடம் சொன்னோம். 'கவலைப்படாதீங்க மாமா, நான் பாத்துக்கறேன் என்று சொன்னாள்" 

" அப்போ சமையல் சமாச்சாரம் எல்லாம் நாடகமா? " 

"இல்லைடா அது மட்டும் நாடகம் கிடையாது. அவர்கள் வீட்டில் எல்லோருமே நன்றாகச் சமைப்பார்கள்." 

"இந்த நாடகத்தில் சுந்தரிக்கு எவ்வளவு தெரியும்? "

"இதுக்கு கதை, வசனம், டைரக்ஷன் எல்லாமே சுந்தரிதான்!"

" அட ராக்ஷஷி!" என்றான் குணா .

==================================

டும் டும் டும் டும் ..... 

==================================

கல்யாணத்திற்குப் பிறகு, மறுநாள், சமையலறையில் வேலையாக இருந்த சுந்தரியிடம், ஞாயிறு ஹிந்து பேப்பரை எடுத்துக்கொண்டு ஓடிவந்தான் குணா. 

" சுந்தரி, சுந்தரி ... நீ சு டோ கு சால்வ் செய்வதில் கெட்டிக்காரி என்பதை உன் பீரோவில் இருந்த பேப்பர்களைப் பார்த்துத் தெரிந்துகொண்டேன். இந்தா ஹிந்து பேப்பர். நாம ரெண்டு பேரும் இதை சால்வ் செய்யலாம் வா !"

"எண்பத்து ஒரு கட்டங்களில், அவர்கள் எவ்வளவு கட்டம் எண்கள் கொடுத்திருக்கிறார்கள்? "

" இருபத்தேழு. "

" நீங்க எவ்வளவு பூர்த்தி செய்தீர்கள்? "

" எட்டு. "

" அட! அவ்வளவா ! " 

" என்ன சுந்தரி இவ்வளவு ஆச்சரியப்படுகிறாய் நீ மீதி இருக்கின்ற கட்டங்கள் எல்லாவற்றையும் அழகாக பூர்த்தி செய்வாயே!!" 

" சேச்சே இதிலெல்லாம் டைம் வேஸ்ட் செய்யமாட்டேன். சுலபமாகத் தெரிந்த மூன்று நான்கு எண்களைப் பூர்த்தி செய்வேன். பிறகு, மறுநாள் பேப்பரில் வருகின்ற விடையைப் பார்த்துப் பூர்த்தி செய்வேன். "

"அடிப்பாவி! இதுவும் உன் டுபாக்கூர் வேலைதானா! சு டோ கு இன் சுமேரியன் கல்ச்சர்னு உன் பீரோவுல புத்தகம் பார்த்தவுடனேயே நான் செக் செஞ்சிருக்கணும்!  சமையல் எல்லாம் அப்படித்தானா? அதில் என்ன டுபாக்கூர் டெக்னிக் சொல்லிடு. "

" அது மட்டும் டுபாக்கூர் இல்லை. எங்க வீட்டுல எல்லோரும் நல்லா சமைப்பாங்க. எனக்கும் தெரியும். மேலும் நான், எங்கள் ப்ளாக் வலைப்பதிவில், திங்கக்கிழமைப் பதிவில், நெல்லைத்தமிழன் என்று ஒரு அங்கிள் ........."

" ஸ்டாப், ஸ்டாப், ஸ்டாப் ! இது நம்ம ஏரியா. இங்கே எங்கள் ப்ளாக் பத்தி எல்லாம் சொல்லி வெறுப்பேற்றாதே " என்று சொல்லியபடி அருகே வந்த குணபதி, சுந்தரியைக் ....................

(முற்றும்) 

                              

சு டோ கு 2 -- குரோம்பேட்டை குறும்பன்.

சு வீ 

குணா ஞாயிறு பேப்பரில், சு டோ கு பகுதி உள்ள பக்கத்திற்கு வந்தவுடன், அவனுக்கு, தன் வீட்டில் நேற்று, சனிக்கிழமைப் பேப்பரில், சு டோ கு பகுதியில், தான் தடுமாறிய கட்டங்கள் ஞாபகம் வந்தது. இன்றைய பேப்பரில், சனிக்கிழமை சு டோ குவின் சரியான எண்கள் கொடுக்கப்பட்டிருந்ததும், அதையும், தான் தடுமாறிய இடங்களையும் சரிபார்க்க, சுந்தரியின் புத்தக பீரோவில் இருந்த சனிக்கிழமைப் பேப்பரை எடுத்தான். சு டோ கு பக்கத்தை எடுத்து பார்வையிட்டவன், திடுக்கிட்டான். 

எல்லா எண்களும் அழகாக பூர்த்தி செய்யப்பட்டிருந்தது! இது என்னடா அதிசயம்! வெள்ளிக்கிழமைப் பேப்பரை எடுத்துப் பார்த்தான்! அதே அதே! எண்பத்தொரு எண்களும் அவனைப்பார்த்துச் சிரித்தன!

நடுவிலிருந்து ஒரு பேப்பரை எடுத்துப்பார்த்தால், அங்கும் அதே நிலை! 

அட! இந்த சுந்தரி, சூப்பர் சுந்தரிதான் போலிருக்கு! தான் எவ்வளவுதான் முயன்றாலும், சு டோ குவில் நாலு ஸ்டார் / அஞ்சு ஸ்டார் டிஃபிகல்டி தினங்களில், எங்காவது ஓரிடத்தில் முட்டிக்கொண்டு நின்றுவிடும். இவள் இப்படி சிக்சர் அடிக்கும் சுந்தரியா இருக்காளே! 

குணா சு டோ கு சுந்தரியை, குண(ணா)சுந்தரியாக்கிக் கொள்ள அநேகமாக முடிவுசெய்துவிட்டான்! 

திங்கட்கிழமை முதல் வெள்ளிக்கிழமைவரை, காலை உணவு, அலுவலகம், மாலையில் சூப்பர் காபி, அறுசுவை இரவு உணவு என்று ராஜபோகமாகக் கடத்தினான். மதிய உணவு மட்டும் அலுவலகக் கேண்டீனில். எல்லா நாட்களிலும், வீட்டில் உள்ள எல்லோருமே அவனுடன் சகஜமாக, இயல்பாகப் பேசினார்கள். அவன் பேசியவைகளை ரசித்தார்கள்.

===============================

கு வீ 

குணா வீட்டில், சுந்தரியிடம் வீட்டில் உள்ள பெரியவர்கள் மிகவும் சினேகபாவத்துடன் நடந்துகொண்டார்கள். சுந்தரி காலை உணவு தயாரித்து, மற்றவர்களோடு சேர்ந்து சாப்பிட்டு, அலுவலகம் சென்று வந்தாள். சமைப்பது, காபி போடுவது எல்லாவற்றிலும் அவளுடைய நுணுக்கங்களை, குணாவின் அம்மாவுக்கும், பாட்டிக்கும் சொல்லிக்கொடுத்தாள்! அவர்கள் செய்ததை சாப்பிட்டு புகழவும் செய்தாள். 

இரவு தூக்கம் வராத நேரங்களில், புத்தகம் படிப்பது, சு டோ கு போடுவது என்று பொழுது போயிற்று. 

==================================

அடுத்த ஞாயிறு காலையில், அவரவர்கள் வீட்டில் அவரவர்கள் வந்து சேர்ந்தார்கள். 

மூர்த்தி, குணாவிடம் கேட்டார். " இப்ப சொல்லுடா உன் அபிப்பிராயத்தை" 

" அப்பா எனக்கு சுந்தரி வீட்டாரைப் பிடித்திருக்கு. அவர்கள் சமையல் பிரமாதமாக இருக்கு. அங்கே இருந்த ஒருவாரமும், என்னை மாப்பிளே மாப்பிளே என்று கூப்பிட்டு, எனக்கு எது பிடிக்கும், பிடிக்காது என்று பார்த்துப் பார்த்து அவர்கள் நடந்துகொண்டதில், அவர்களுக்கும் என்னைப் பிடித்திருக்கிறது என்று நினைக்கிறேன். இங்கே சுந்தரி கதை என்ன? உங்கள் எல்லோருக்கும் சுந்தரியைப் பிடித்திருந்ததா? நீங்க சொல்லுங்க! "

மூர்த்தி, " எங்களுக்கு, சுந்தரியைப் பிடிக்கவில்லை " என்றார். 

(தொடரும்) 

=====================================

(அடுத்த பதிவுல, நிச்சயமா முடிக்கணும்! எவ்வளவுதான் இழுக்கறது! கு கு )

சு டோ கு 1 -- குரோம்பேட்டை குறும்பன்.

     
குணபதிக்கு, கோபம் கோபமாக வந்தது! 

சுந்தரி, தமன்னா ஜாடையில் இருந்தது, நெல்லைத்தமிழனுக்கு வேண்டும்னா பிடிக்கலாம்! தன்னுடைய கற்பனைக் கதாநாயகி போல அவளால் ஆக முடியாது. 

அவளுடைய அம்மா ஐம்பது வயதானால் அனுஷ்கா எப்படி இருப்பாளோ அந்த மாதிரி இருக்காங்க. அவள் புருஷன் பூர்ணம் விஸ்வநாதன் மாதிரி இருக்கார். அவங்களுக்கு என்னவோ இந்த விசித்திர புத்தி, விபரீத புத்தி!

              

(அடேய் யாரங்கே? இந்த கு கு அட்ரஸுக்கு ஒரு ஆட்டோ அனுப்புடா !)

ஆனாலும், இந்த அப்பா அம்மாவுக்கு புத்தி எங்கே போயிற்று? அவங்க சொன்ன கண்டிஷனை, அப்படியே பின்பற்றுவோம் என்று சொல்லி, என்னை இங்கே அனுப்பி வைத்திருக்கிறார்களே!

"போய் தங்கிவிட்டு சொல்வதை, இப்பவே சொல்லிடறேனே, எனக்கு சுந்தரியைப் ...."

" டேய் என்ன சொல்வதாக இருந்தாலும், ஒரு வாரம் கழிச்சு சொன்னால்தான் நாங்க ஏற்றுக்கொள்வோம். உடனே மூட்டையைக் கட்டிகிட்டுப் போ" என்று சொன்னார் மூர்த்தி. "அப்புறம், இன்னொரு சமாச்சாரம். நீ அங்கேயும், சுந்தரி இங்கேயும் இருக்கின்ற இந்த ஒருவாரத்துக்கு, அங்கிருந்து இங்கேயும், இங்கிருந்து அங்கேயும், No phone / mobile calls. பெரியவங்க நாங்க இந்தக் கண்டிஷனையும் கே ஜி ஜி க்குத் தெரியாம போட்டிருக்கோம். இந்த வீட்டிலும், அந்த வீட்டிலும் நடக்கின்றவைகளை அவசரப்பட்டு மற்றவர்க்கு சொல்லி, அதனால அவர்களின் இயல்பான நடத்தை மாறிவிடக்கூடாது என்பதால்தான் இந்தக் கண்டிஷன். புரிஞ்சதா?" 

"நீ எல்லாம் ஒரு அப்பனா ?" என்று மனதுக்குள் பழிப்புக் காட்டியவாறு, சூட்கேசில், ஒரு வாரத்துக்கான உடை, மற்றப் பொருள்களை எல்லாம் அடைத்து எடுத்துகொண்டான் குணபதி.

======================
ஞாயிறு.

" வாங்க மாப்பிளே! இதுதான் சுந்தரியின் ரூம். இங்கேதான் நீங்க ஒருவாரம் தங்க வேண்டும். " பூ வி, வாயெல்லாம் பல்லாக ஒரு ரூமைக் காட்டினார்.

அந்த ரூமில் உலவிய செண்ட் வாசனையே குணபதிக்குப் பற்றிக்கொண்டு வந்தது. 'இது என்ன.  கந்தூரி உற்சவ கடைவீதியில் நுழைந்ததுபோல அப்படி ஒரு ஸ்ட்ராங் வாசனை! மைல்ட் செண்ட் எதுவும் பிடிக்காதா சுந்தரிக்கு?' என்று நினைத்துக்கொண்டான்.

அறையில் மூன்று கண்ணாடி பீரோக்கள். ஒன்றில் புடவை பிளவுஸ் எல்லாம் அழகாக அடுக்கிவைக்கப்பட்டிருந்தன. இரண்டாவது பீரோவில் நவீன உடைகள்.

மூன்றாவது பீரோவில் மேலே உள்ள இரண்டு தட்டுகளில், புத்தகங்கள். புத்தகங்களின் தலைப்புகளை  மேலோட்டமாகப் பார்வையிட்டான்.

Test your IQ.
Brain Teasers.
Creativity.
Party Jokes.
Unsolved murders in history.
Forgotten celebrities of nineteenth century.
How to say no.
I am OK you are OK.
You are the universe.
Theory of Relativity.
Su Do Ku in Sumarian culture.

இன்னும் பலதரப்பட்ட  தலைப்புகள் கொண்ட புத்தகங்களை, பிரமிப்போடு பார்த்தான். இதெல்லாம் இவளே வாங்கி படித்தவையா அல்லது எங்காவது சுட்டவையாக இருக்குமா என்று யோசித்தான்.

பீரோவின் கீழ்த்தட்டில் ஹிந்து பேப்பர்கள் கிட்டத்தட்ட ஒரு மாத பேப்பர்கள் அழகாக அடுக்கிவைக்கப்பட்டிருந்தன.

ஒருகணம் தன்னுடைய வீட்டில், தன் அறையில், புத்தகங்களும் பேப்பர்களும் எப்படி தாறுமாறாக பெட்டி மேல், பீரோவில், கட்டில் மேல் என்று இறைந்துகிடக்கும் என்று நினைத்துப் பார்த்தான்.

காலை உணவு உண்ண, டைனிங் டேபிள் அருகே சுந்தரியின் பெற்றோர் மற்றும் அவர்களின் பெற்றோர் என எல்லோரும் காத்திருந்தனர். குணபதி, அவர்களைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தான். அவர்களோடு அமர்ந்து, நடுவில் ஒரு பெரிய பாத்திரத்தில் இருந்த இட்லிகளை நோட்டம் விட்டான். சுற்றிலும் சட்னி, சாம்பார், மிளகாய்ப்பொடி, நல்லெண்ணெய் என்று வகை வகையான விஷயங்கள்.

" என்ன, எவ்வளவு வேண்டுமோ அதை சங்கோஜப்படாம எடுத்துப் போட்டுக்குங்கோ மாப்பிளே!"

முதலில், தயக்கமாக இரண்டு இட்லிகளை எடுத்துப்போட்டுக் கொண்டான் குணா. கொஞ்சம் சட்னி, கொஞ்சம் சாம்பார் என்று போட்டுக்கொண்டான்.

மிருதுவான இட்லியும், சுவையான சட்னியும், சாம்பாரும் மிகவும் சுவையாக இருந்தன. அப்புறம் இரண்டு இட்லி, மிளகாய்ப்பொடி. இன்னும் இரண்டு... யாராவது தன்னை நோட்டமிடுகிறார்களா என்று பார்த்தான் குணா.

சுந்தரியின் தாத்தாக்கள் இருவரும் அந்தக்காலத்து ஹோட்டல்கள் பற்றி பேசியபடி இட்லிகளை காலி செய்துகொண்டிருந்தார்கள். சுந்தரியின் அப்பா குணபதியிடம், தன் அலுவலகப் பிரதாபங்களை கொட்டிக்கொண்டிருந்தார். நடுநடுவே குணபதியின் வேலை, அலுவலகம் பற்றி சின்னச்சின்ன விசாரணைகள். பாட்டிகளும், சுந்தரியின் அம்மாவும் இட்லிக்கு எந்தக்கடை அரிசி, பருப்பு எல்லாம் உகந்தது என்றும், என்ன விகிதத்தில் எவ்வளவு நேரம் ஊறப்போட்டால் நன்றாக இருக்கும், வெந்தயம் எவ்வளவு போடலாம் என்று பட்டிமன்றம் நடத்திக்கொண்டு சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தார்கள்.

காலை உணவுக்குப் பின் தாத்தாக்கள் இருவரும் ஹாலில் அமர்ந்து டிரம்ப் முதல் தெலுங்கானா தேர்தல் வரை தங்களுக்குள் பேச ஆரம்பித்தனர்.

பாட்டிகளும், சுந்தரியின் அம்மாவும், சமையல் வேலைகளை கவனிக்க ஆரம்பித்தனர். சுந்தரியின் அப்பா, அவர்களுக்கு வேண்டிய காய்கறி நறுக்குதல், தேங்காய் உடைத்தல், துருவுதல் போன்ற வேலைகளை செய்துகொண்டே, ஹால் கிழவர்கள் பேச்சிலும் அவ்வப்போது கமெண்ட் சொல்லிக்கொண்டிருந்தார்.

குணா தன்(?) ரூமுக்கு வந்து அன்றைய ஹிந்து பேப்பரைப் படித்தவாறு தூங்கிப் போனான்.

" மாப்ளே .. எழுந்திருங்கோ. சாப்பாடு தயார் ! " என்ற சு அப்பா குரலைக் கேட்டு திடுக்கிட்டு எழுந்தான்.

காலை உணவு போன்றே மதிய உணவும் பிரமாதமான சுவை. எல்லாவற்றிலும் வேண்டிய அளவுக்கு மேலாகவே ஒரு பிடி பிடித்தான் குணா.

ஆஹா! சுந்தரியைக் கல்யாணம் செய்துகொண்டால், வயிற்றுக்கு வஞ்சனை இல்லாமல் சாப்பிடலாம் என்று நினைத்துக்கொண்டான். கூடவே இன்னும் ஒரு சந்தேகமும் வந்தது. 'சுந்தரிக்கு சமைக்கத் தெரியுமா' என்பதுதான் அது. அதைப் பிறகு கேட்டுத் தெரிந்துகொள்ளலாம் என்று நினைத்துக்கொண்டான்.  

மாலையில், நண்பன் ஒருவன் அவர்கள் வீட்டு நிச்சயதார்த்தம் நிகழ்ச்சி ஒன்றுக்குக் கூப்பிட்டிருந்ததால், சுந்தரி வீட்டில் எல்லோரிடமும் சொல்லிக்கொண்டு, இரவு எட்டு மணிக்குள் திரும்பிவிடுவதாகக் கூறிக் கிளம்பினான், குணா. 

இரவு திரும்பி வந்த குணா தனக்காக எல்லோரும் சாப்பிடாமல் காத்திருந்ததைப் பார்த்து மனம் சங்கடப்பட்டான். அவர்களோடு சேர்ந்து இரண்டு சப்பாத்தி, பருப்பு சாப்பிட்டான். 'இவர்களுக்கு எப்படி சப்பாத்தி இவ்வளவு மிருதுவாகவும், சுவையாகவும் செய்யத் தெரிகிறது!' என்று வியந்தான். 
   

அதையும்விடப் பேராச்சர்யம் ஒன்று அங்கே அவனுக்காகக் காத்திருந்தது. 

==========================

குணா வீட்டில் சுந்தரி. 

டி வி சீரியல் எதையும் அவள் பார்க்கவில்லை. " வேஸ்ட் ஆஃப் டைம்" என்றாள். ஆங்கில சேனலில் செய்திகள் மட்டும் இருபது நிமிடங்கள் பார்த்தாள். ஒரே செய்தி திரும்பவும் வந்த நேரத்தில், டி வியிடமிருந்து விடுபட்டு, வேறு வேலை பார்க்கப் போனாள். குணா அறையில் தாறு மாறாகக் கிடந்த புத்தகங்கள், மற்றப் பொருட்கள் எல்லாவற்றையும் ஒழுங்காக அடுக்கிவைத்தாள். நேரம் கிடைக்கும்போதெல்லாம் சில புத்தகங்களைப் படித்தாள்.  

சுந்தரியை ஏகத்துக்குப் புகழ்ந்து தள்ளிக்கொண்டிருந்தார்கள், குணாவின் பெற்றோரும், அப்பாவின் பெற்றோரும். 

" இவ்வளவு படிச்ச பொண்ணு, பெரிய வேலையில் உள்ளவள், இவ்வளவு மரியாதையாகப் பழகுகிறாளே! " 

" சமையலறையில் என்னை ஒரு வேலையும் செய்யவிடவில்லை! பம்பரமாட்டமா சுழன்று கிடு கிடுவென எல்லாம் செய்கிறாள்! கேட்டாக்க இந்த ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை மட்டும் எல்லாம் என் பொறுப்பு என்று சொல்லி சுறுசுறுவென சமைத்து, எல்லோரையும் டைனிங் டேபிளுக்கு அழைத்து, தானும் சரிசமமாக அமர்ந்து, சாப்பிட்டாள் !"

" ஒவ்வொரு பதார்த்தமும் பிரமாதமாக இருந்தது. அவங்க வீட்டில் எல்லோருக்குமே நன்றாகச் சமைக்கத் தெரியுமாம்!"

இதை எல்லாம், சுந்தரி, பக்கத்தில் உள்ள ஸ்டோருக்குச் சென்றிருந்த சமயம், அவர்களுக்குள் பேசிக்கொண்டார்கள். 

சுந்தரி பக்கத்தில் உள்ள ஸ்டோரிலிருந்து, தானே தேர்ந்தெடுத்த சில பொருட்களை வாங்கி வந்திருந்தாள். தான் வாங்கி வந்திருந்த அரிசியையும் பருப்பையும் மறுநாள் இட்லிக்காக ஊறப்போட்டுக்கொண்டிருந்தாள் சுந்தரி.

மூர்த்தி தன் சந்தேகத்தை சுந்தரியிடமே கேட்டுவிட்டார். 

" எப்பிடி அம்மா இவ்வளவு பிரமாதமாக சமைக்கிறாய்? "

" மாமா, எங்க வீட்டில் அம்மா, அம்மாவின் அம்மா எல்லோருக்கும் நன்றாக சமைக்கத் தெரியும். அப்புறம் நான், 'எங்கள் ப்ளாக்' வலைப்பதிவில் திங்கட்கிழமைகளில் வரும் சமையல் பகுதியையும் விடாமல் படித்து, காப்பி செய்து என் கணினியில் போட்டுவைத்துள்ளேன். நெல்லைத்தமிழன் என்று ஒருவர் பலதரப்பட்ட சமையல் குறிப்புகளை அள்ளி வீசுகிறார். ஆஹா - மனுஷன் பிச்சு உதறிடுவார்! அதை எல்லாம்தான் நான் சமைக்கிறேன்." 
   
சனிக்கிழமை ஹிந்து பேப்பரில் இருந்த சு டோ கு பகுதியில், குணா அரையும் குறையுமாய் விட்டு வைத்திருந்த எண்களை, அழகாக பூர்த்தி செய்தாள். 

திங்கட்கிழமைக் காலையில், சுந்தரி போட்டுக்கொடுத்த காபியைக் குடித்த குணா வீட்டு மக்கள் சொக்கிப்போய்விட்டார்கள்! 

இட்லியும் சட்னியும் மிகவும் பிரமாதம்! 

காலை உணவுக்குப் பின், தன்னுடைய அலுவலகத்திற்கு கிளம்பிச் சென்றாள் சுந்தரி.

(மீதி அடுத்த பதிவில்!)
                 

சு டோ கு : சுந்தரி நீயும் குணபதி நானும் 2

சுந்தரி நீயும் குணபதி நானும் 

கீதா ரெங்கன்  

சுந்தரியின் வீட்டில் முதல் நாளே சரியாக இல்லை.

“குட்மார்னிங்க் மாமா, நீங்கல்லாம் ரொம்ப சீக்கிரமா எழுந்துருவீங்க இல்லையா?” என்று சொல்லிக் கொண்டே குணபதி வரவும், விச்சு வாயில் விரல் வைத்து பேசாதே என்று செய்த சமிஞையைக் கவனிக்காத குணபதி புவனாவைத் தேடி “குட்மார்னிங்க் மாமி!” என்று சொல்லிக் கொண்டே கிச்சனுக்குச் சென்றான்,

“கிச்சனுக்குள்ள வரக் கூடாது”

குணபதியின் வீட்டில் சுந்தரிக்குத்தான் ஒட்டவில்லையே தவிர குணபதியின் குடும்பத்தினர் மிகவும் கேஷுவலாக இருந்தார்கள். “ஹாய் சுந்தரி குட்மார்னிங்க், கிச்சனுக்குள்ள வரலாம். ஏன் தயங்கற. சரி என்ன சாப்பிடற?”

“நான் குளிச்சுட்டு வரேன். லேட்டாதான் சாப்பிடுவேன்….. காபி, டீ தவிர ஏதாவது”

“இத உங்க வீடு மாதிரியே நினைச்சுக்கோமா. பழக்கவழக்கங்கள் வித்தியாசமா இருக்கும்தான். ஆனா, என்னவா இருந்தாலும் தைரியமா ஃப்ராங்கா கேளு. இங்க எந்தவித கண்டிஷனும் கிடையாது. கேஷுவலா இரு. ஒகேயா”

சுந்தரியின் வீட்டில்…

.“மாமி ரொம்பக் கறாரோ” என்று விச்சுவின் அருகில் சென்று மெதுவாகக் கேட்டான் குணபதி.

“ஏற்கனவே ரொம்ப கறாரு. இன்னிக்கும் சமையல் மாமி லீவு. ஒரு நிமிஷம் கூடப் பிரியாம சுந்தரி தன் கூடவே இருக்கணும்னு நினைக்கறவளுக்கு இப்ப சுந்தரி உங்க வீட்டுல இருக்கறது வேற கடுப்பு. அதான்…”

“சரி மாமா அப்போ நான் கிளம்பறேன்.” என்று முகத்தை பாவமாக வைத்துக் கொண்டு புவனாவின் காதில் விழும்படி சத்தமாகச் சொன்னான்.

“ஆ! குணபதி நீ குணத்தின் அதிபதி! இப்படி எல்லாம் சொல்லிட்டு என் பொண்ணைக் கல்யாணம் பண்ணிக்க மாட்டேன்னு காசிக்குப் போயிடாதே” என்று விச்சுவும் விளையாட…

“மாமா நான் பாத்ரூமுக்குத்தான் போறேன்” என்று குணபதி சிரித்தான்.

“யாரும் இங்க வந்து இருக்கணும்னு கண்டிஷன் இல்லை. எனக்கு இதெல்லாம் பிடிக்கலை. அசிங்கமா இருக்கு”

குணபதியின் வீட்டில்….மற்றொரு நாள்

“என்னாச்சு இப்படி அசிங்கமா இருக்கு” என்று குளித்துவிட்டு வந்த சுந்தரி கேட்டுக் கொண்டே சமையலறைக்கு வந்தாள்.

“ஓ சுந்தரி எழுந்தாச்சா? குட்மார்னிங்க்! நல்லா தூங்கினியாமா? அட குளிச்சுட்டே வந்துட்டியா. வெரிகுட்! அது வேற ஒன்னுமில்ல. என் கை தவறுதலா சாம்பார் கொட்டிருச்சு.” என்று கணபதி சொல்லிக் கொண்டே க்ளீன் செய்தார்.

“பக்கத்து வீட்டுப் பொண்ணு நீலாவுக்கு நட்ட நடு ராத்திரில பிரசவ வலி. அந்தப் பொண்ணுக்கு அம்மா இல்லை. நம்ம வீட்டுப் பொண்ணு மாதிரி பழக்கம். உடனே குணவதி அவளோட ஆஸ்பத்திருக்குப் போயிருக்கா. அதான் கணபதி சமையல். பொண் குழந்தை பொறந்திருக்கு. குணாவுக்கு சொல்லணும். அந்தப் பொண்ணுக்கு என்ன எடுத்துட்டுப் போணும்னு பத்திய சமையல் சொல்லிண்டுருக்கேன்.”

பாட்டி அடுத்தடுத்து இங்கும் அங்குமாக யோசனைகள் வழங்கியதும் எல்லாமே சுந்தரிக்கு மிக மிக வியப்பாக, வித்தியாசமாக இருந்தது. அவளுக்கு இதெல்லாம் பழக்கமே இல்லை.

குணபதியின் வீட்டில் சுந்தரிக்கு அவ்வளவாக ஒன்ற முடியவில்லை. கஷ்டப்பட்டு முன்னுக்கு வந்தவர்கள். வீடு சாதாரணமான வீடு. ஆனால் வீடு சுத்தமாகத்தான் இருந்தது என்றாலும் தன் வீடு போல ஆடம்பரமாக பள பளவென்று இல்லை என்று தோன்றியது.

சுந்தரியின் வீடு பெரிய வீடு. மெயிண்டெய்ன் செய்ய, சமையலுக்கு, வீட்டு வேலைக்கு என்று ஆட்கள் உண்டு.  புவனா ஒரே பெண் என்பதால் சொத்துகள் ஏராளம். தவிர புவனாவும் இன்சுரன்ஸ் கம்பெனியில் ரீஜனல் மேனேஜராக வேலை பார்த்து வாலன்டரி ரிட்டையர்மென்ட் வாங்கியவள். 

          

குணபதியின் வீட்டில் எல்லோரும் அவரவர் வேலையை அவரவர்களே செய்து கொள்ளும் பழக்கம் என்பதால் வீட்டில் வேலைக்கு ஆள் இல்லை. வாஷிங்க் மெஷின் இருந்தாலும் தங்கள் துணிகளைத் தாங்களேதான் தோய்த்துக் கொண்டனர். பெரிய துணிகளுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்தினர். பாட்டியின் துணிகளை குணவதியும்., தாத்தாவின் துணிகளை கணதியும் தோய்த்து விடுவர். சுந்தரியிடம் வாஷிங்க் மெஷினைப் பயன்படுத்திக் கொள்ளச் சொன்னாலும் அவளுக்குப் பழக்கம் இல்லை என்பதால் கொஞ்சம் திணறித்தான் போனாள்.

புவனாவிடமிருந்து அழைப்பு வந்தது
.

சுந்தரி அங்கிருந்த வசதி குறைவுகள், இவர்களது பழக்கவழக்கங்கள் பற்றி குறைகளாகச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தது கணபதியின் காதில் விழுந்தது. என்றாலும் அவர் அன்று கண்டு கொள்ளவில்லை.

சுந்தரியின் வீட்டில் குணா தன் வேலைகளைத் தானே செய்து கொண்டு பாட்டி தாத்தா மற்றும் புவனாவிற்கும் உதவிட முன்வந்தாலும் மறுத்துவிட்டனர்.  மிக மிக வசதிவாய்ப்புகளில் திளைப்பவர்கள், எல்லா வேலைகளுக்கும் ஆட்கள் என்பதைப் புரிந்து கொண்டான். எல்லாமே புவனாவின் மற்றும் அவள் பெற்றோரின் சொத்து, என்பதால் புவனா மற்றும் அவள் பெற்றோரின் குரல்தான் அங்கு ஓங்கி ஒலிப்பதையும் குணா புரிந்து கொண்டான். இத்தனை வசதிகள் இருந்தும் ஏன் எல்லோரும் இத்தனை சீரியஸாக எப்போதும் முகத்தில் ஒரு சிரிப்பு கூட இல்லாமல் டென்ஷனோடு இருக்கிறார்கள், விச்சுவைத் தவிர, இவர்களால் சிரிக்கவே முடியாமல் எப்படி இப்படி இருக்க முடிகிறது என்று எண்ணி வியந்தான்.

குணபதி சுந்தரியின் வீட்டில் அட்ஜஸ்ட் செய்த அளவு, என்னதான் குணபதியின் பெற்றோரும், தாத்தா பாட்டியும் தங்கள் வீட்டுப் பெண் என்று அன்புடன் இருந்தாலும் சுந்தரியால் குணபதியின் வீட்டில் ஒன்ற இயலவில்லை. அவர்கள் சாப்பிடும் போது எல்லோரும் கலந்து ஜாலியாகப் பேசி சிரித்து பாட்டி சில சமயம் சாதம் பிசைந்து கையில் போட்டது சுந்தரிக்கு என்னவோ போல் இருந்தது. முகமும் சுளித்தாள். அவளை அவர்கள் வற்புறுத்தவுமில்லை. அன்று நடந்த ஸ்வாரஸ்யமானவற்றை சுந்தரியிடமும் பகிர்ந்து கொண்டு அவளிடமும் ஆஃபீஸ் பற்றி ஸ்வாரஸ்யமான விஷயம் என்ன என்று கேட்டது அவளுக்கு வித்தியாசமாகப் பட்டது.

சுந்தரியின் வீட்டில் டைனிங்க் டேபிளில்….. “மாமா, இன்னிக்கு எங்க ஆஃபீஸ்ல என்னாச்சு தெரியுமா” என்று குணா தொடங்கவும், புவனாவிற்குக் கடுப்பு.

“நாங்க வள வளனு பேச மாட்டோம். ஸ்டாப் இட்.”

“ஓ! ஸாரி மாமி. என் கெட்ட பழக்கம், எனக்கு ஆஃபீஸ்லருந்து வீடு வந்ததும் எங்க அப்பா அம்மா பாட்டி தாத்தா எல்லாரையும் உக்கார வைச்சு, ராத்திரி சாதம்னா பாட்டிதான் பிசைஞ்சு என் கையில போட அன்னிக்கு நடந்த ஸ்வாரஸ்யமான விஷயங்களை எல்லாம் சொல்லிப் பேசி சிரிச்சு பகிர்ந்துக்கற பழக்கம்.”

“நான்சென்ஸ். அன்ஹைஜீனிக்…” என்று முகம் சுளித்தாள்.

“ஸாரி மாமி! வீடுனா கலகலனு இருக்கணும்ன்றது எனக்குச் சின்ன வயசுலருந்தே பழகிப் போச்சு. கையில பிசைஞ்சு போடறதுன்றது பாசம் கலந்த அந்த சாப்பாடு பழையதும் அமிர்தம்தான். அதை அனுபவிச்சவங்களுக்குத்தான் தெரியும்”

சுந்தரியின் வீட்டிற்கு உறவுகள், நட்புகள் என்று யாருமே வராமல் எல்லாமே ரிச்சுவலிஸ்டிக்காக இருக்க, குணபதியின் வீட்டிலோ எப்போதும் யாரேனும் வந்து கொண்டும் போய்க்கொண்டும் கலகலவென்று இருக்கும் சுந்தரியின் வீட்டில் பணம் அரண் என்றால் குணபதியின் வீட்டில் மனிதர்களும், பாசமும் அரணாக இருந்தது.

சுந்தரி நல்ல பெண் ஆனால் அவள் புவனா மற்றும் அவள் பெற்றோரின் வளர்ப்பில் சுயசிந்தனை இல்லாமல் இருக்கிறாள் என்பதை குணாவின் வீட்டினர் புரிந்து கொண்டார்கள். ஒப்பந்தம் முடியும் இறுதி நாளுக்கு முந்தைய நாள்.

“சுந்தரி உங்கூட கொஞ்சம் பேசலாமா? இப்படி வாம்மா.” சுந்தரிக்குப் புரியவில்லை. இப்படி எல்லாம் பழக்கமுமில்லை. சிறிய அமைதிக்குப் பிறகு, “நீ எங்கவீட்டுப் பொண்ணுதாமா. நீ ரொம்ப நல்ல பொண்ணு. உங்கிட்ட நிறைய நல்ல எண்ணங்கள், திறமைகள் எல்லாம் இருக்கு ஆனா அது வெளில தெரியாம இருக்கு. காரணம் அதுக்கான சூழல் உனக்கு அமையலை. பரவாயில்லை. இட்ஸ் நாட் டூ லேட். என்னை உன் அப்பாவா நினைச்சுக்கோ. தப்பா எடுத்துக்க மாட்ட.

எல்லா பெண்களுமே அவங்கவங்க அம்மாகிட்ட எல்லா விஷயமும் பகிர்ந்துப்பாங்கதான். பெண், தான் இருக்கற வீட்டோட குறைகளை மட்டும் ஹைலைட் பண்ணி தன்னோட அம்மாகிட்ட பேசறது நல்லதில்லைமா. அது ஒரு சைட் பார்வை மட்டும்தான் இல்லியா? அந்த அம்மாவின் பார்வை சிந்தனை நல்லதா இருந்தா பெண்ணைக் கட்டுப்படுத்தி குறை பார்க்காம, நல்லத பார்த்து வாழனும்னு அட்வைஸ் பண்ணி பாசிட்டிவா சொல்லுவாங்க. அம்மா நெகட்டிவா அட்வைஸ் கொடுத்தா உறவுல விரிசல்தான் வரும். ஸோ அதைப் பேசி தீர்த்துக்கறது நல்லது இல்லையா? நான் சொல்லறது நார்மல் குடும்பங்கள் பற்றி. அதீதமான கொடுமைகள் நடக்கற குடும்பத்தைப் பத்தி இல்ல. நீ யாரைக் கல்யாணம் பண்ணிட்டாலும் இந்த பாயிண்டை மனசுல வைச்சுக்கோ. நாளைக்கு கடைசி நாள். நீ உங்க வீட்டுல டிஸ்கஸ் பண்ணிட்டு அப்புறம் நாம பேசுவோம். ஆல் த பெஸ்ட் சுந்தரி குட்டி!”

சுந்தரிக்கு முதலில் என்ன இது? தன் ஸ்பேஸில் நுழைவது போலத் தெரிந்தது. என்றாலும் சிந்திக்கத் தொடங்கினாள். முடியும் நாள் வந்தது. தன் வீட்டிற்குக் கிளம்பிக் கொண்டிருந்த நேரம்……..நீலாவுக்கு குணவதி உதவியதே சுந்தரிக்கு வியப்பாக இருந்தது என்றால், அன்று மாலை அதையும் விட வியப்பான சம்பவம் அவள் வீட்டில் நடந்தது.

திடீரென சுந்தரியின் அம்மா தளர்ந்து மயங்கினாள். தன் வீட்டிற்குக் கிளம்பிக் கொண்டிருந்த குணா உடனே கால் டாக்ஸி புக் செய்து, அது வருவதற்குள் தன் மருத்துவ நண்பனை அழைத்து விவரம் சொல்லி, புவனாவை தூக்கிக் காரில் வைத்து மருத்துவமனை சென்று அட்மிட் செய்து உரிய நேரத்தில் சிகிச்சை கிடைத்திடச் செய்தான். குணாவின் வீட்டார் அனைவரும் அங்கு வந்துவிட்டனர். சுந்தரிக்கு இதுவும் புதிதாக இருந்தது. சுந்தரி மருத்துவமனையில் இருந்திட, தேவைகளைக் கவனித்த பிறகு, குணா குடும்பத்தினருடன் தன் வீட்டிற்குச் சென்றுவிட்டான்.

மறுநாள்……“எப்படி இருக்கீங்க மேடம்? உங்க பிபி அதீதமா ஷூட் அப் ஆகி நல்ல காலம் மிஸ்டர் குணபதி இம்மீடியட்டா உங்களை இங்க அட்மிட் செஞ்சு டைம்லி ட்ரீட்மென்ட்.” என்று சொன்ன மருத்துவர் சுந்தரி மற்றும் அவள் அப்பா, தாத்தா பாட்டி எல்லோரையும் அழைத்தார்.

“ஒரு சின்ன சஜஷன். உங்க வீட்டுச் சூழல் பத்தி குணபதி சொன்னார். வீட்டுல நல்ல சூழல் ஏர்படுத்தினா நல்லது. மனுஷங்க, கலகலப்பு இதெல்லாம் ரொம்ப அவசியம். அப்படி இருந்தா பொஸஸிவ்னெஸ் அவ்வளவா வராது. இந்த மாதிரி டென்ஷன், லோன்லினெஸ் எதுவும் வராது அவங்களுக்கு மட்டுமில்ல எல்லாருக்குமே. டேக் கேர்” என்று சொல்லிவிட்டு அகன்றதும் சுந்தரியின் மனதில் பல எண்ணங்கள் ஓடியது. தன் வீட்டாரையும் குணாவின் வீட்டாரையும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தாள்

எத்தனை வித்தியாசம். புவனாவின் அருகில் சென்று அவளது கையைப் பிடித்துக் கொண்டு ஆதரவாக வருடினாள். ‘அம்மாவின் மனதினுளும் மாற்றம் வந்திருக்குமோ?” என்று சுந்தரிக்குத் தோன்றியது.

குணா சுந்தரியை அழைத்து அவளை மருத்துவமனையில் சந்திப்பதாகச் சொல்லிவிட்டுச் சென்றான். புவனாவைப் பார்த்து நலம் விசாரித்துவிட்டு சுந்தரியும் குணாவும் மருத்துவமனையின் கேண்டீனுக்குச் சென்று அமர்ந்தார்கள். சுந்தரிக்கு மாதுளை ஜூஸ் பிடிக்கும் என்பதை அறிந்திருந்த குணா ஜூஸிற்கு ஆர்டர் செய்தான்.

“ஸோ ஹௌ வாஸ் யுவர் ஸ்டே அட் அவர் ஹோம். நான் ஹோம்னுதான் சொல்லுவேன். வீடுனா செங்கல் சிமென்ட் சுவர்கள். ஆனா ஹோம், இல்லம் அப்படின்றது பெரிய சண்டைகள் இல்லாத, அன்பு, கலகலப்பு கலந்த இடம் அப்படினு என் மனசுல பதிஞ்ச ஒன்னு. சரி… சொல்லுங்க…”

“உங்க ஸ்டே எங்க வீட்டுல எப்படி இருந்துச்சு.?”

புன்சிரிப்பொன்றை உதிர்த்தான் குணா. “ஸன்ட்ரீ, நீங்க பதில் சொல்றதை அவாய்ட் பண்ணறதுக்காக என் ஸ்டே பத்திக் கேக்கறீங்கனா உங்க ஸ்டே நெகட்டிவோனு தோணினாலும் நான் அந்த எண்ணத்துக்குப் போல. மை ஸ்டே வாஸ் ஃபென்டாஸ்டிக். விச்சு அங்கிளோட நல்ல ஜாலியா டைம் ஸ்பென்ட் பண்ணினேன். வெரி ஜாலி பெர்சன். இப்ப உங்க பதிலை நான் எதிர்பார்க்கலாமா?”

“ம்…… எனக்கு இப்ப என்ன சொல்லனு தெரியலை. கொஞ்சம் யோசிக்கணும்..”

“பரவால்ல நல்லாவே யோசிங்க. என் பதிலையும் எண்ணங்களையும் சொல்லிடறேன். அப்புறம் உங்க விருப்பம். ஐ வுட் லைக் டு கோ அஹெட். முதல்ல ஒரு பாயிண்டை க்ளியர் செஞ்சுடறேன். பிடிச்சுருக்குனு சொன்னது உங்க வெல்த் பார்த்து இல்லை. எனக்கு முக்கியம் மனுஷங்க. எங்க வீட்டுலயும் பிரச்சனைகள் வரும்தான். ஆனா, யாரும் எதையும் ரொம்பத் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டாங்க. அன்பு, சிரிப்புனு கடந்து போய்டுவோம். ஸோ எனக்கு நல்ல நம்பிக்கை இருக்கு உங்க அம்மா, பாட்டி தாத்தா எல்லாரையும் டென்ஷன் ஃப்ரீயா ஆக்கிடலாம்னு.

உங்களுக்கு எங்க வீட்டுப் பழக்கவழக்கங்கள், சூழல் எல்லாமே வித்தியாசமா இருக்கும், நீங்களும் ஒரே பொண்ணு, உங்க பேரன்ட்ஸ் பாட்டி தாத்தா எல்லாரையும் விட்டு எங்க வீட்டுக்கு வந்து வாழறதுன்றது முதல்ல கஷ்டமா இருக்கும்…..உங்களை ஒரு வாரம் பிரிஞ்சதே உங்கம்மாவுக்கு டென்ஷன், பிபி எகிரியிருக்கு. புரிஞ்சிக்க முடியுது. ஸோ, சப்போஸ் உங்க முடிவு பாஸிட்டிவா இருந்தா, நாம அங்கயும் இங்கயுமா மாறி மாறி இருந்துக்கலாம்.  விசேஷம், விழா எல்லாம் சேர்ந்து கொண்டாடலாம். அங்கியோ அல்லது இங்கியோ அது அப்பப்ப எப்படி சௌகரியமோ, செண்டிமென்ட்ஸோ அதுக்கு ஏத்தாப்புல கொண்டாடலாம். அஃப்கோர்ஸ் உங்கம்மா, அவங்க பேரன்ட்ஸ் விரும்பினால். உங்களுக்கு ஏத்த வசதிகளை கூடியவரை நாங்க செஞ்சு தரோம். எல்லாத்துக்கும் மிஞ்சி அன்பு, ஜாலி இதுக்குக் குறைவே இருக்காது.

எனக்கு ஒரே ஒரு விருப்பம்தான். என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்கற பொண்ணு கருத்து வேறுபாடுனு தனிக்குடித்தனம் போனும்னு சொல்லிடக் கூடாதுன்றது மட்டும் தான். எங்க இல்லம் எங்க தாத்தா பாட்டியோட உழைப்புல ரொம்ப வருஷம் முன்னாடி கட்டினது. எங்கப்பாவுக்குக் கூடப் பிறந்த இரட்டையர் ஒரு தங்கை தம்பி இறந்துட்டாங்க. ஸோ அவங்களுக்கு ஒரே பைனாகிட்டதுனால அப்படியே அவங்க கூடவே எங்கம்மா வீட்டு மனுஷங்களும் வந்து ஜாலியா தங்கிட்டுப் போவாங்க.

நீங்க “நம்ம வீடு”, “நம்ம ஏரியா” க்கு வந்து பாருங்க ஒரு பெரிய பட்டாளமே இருக்கு. அதகளம்தான். நீங்களும் எஞ்சாய் செய்வீங்கனு நம்பிக்கை இருக்கு. இப்படிச் சொல்லறதையும், நீங்க பாசிட்டிவா சொன்னீங்கனா அதையும் எங்க கேஜிஜி அங்கிள் கேட்டார்னு வையுங்க, ”டேய் குணபதி! பொளந்து கட்டிட்ட போ! சிக்ஸரா அடிச்சிதள்ளிட்டனு” சொல்லி சந்தோஷப்படுவார்னு தோணுது. ஏன்னா அவர்தானே இப்படியான கன்னாபின்னா சஜஷன் கொடுத்தது!!!!!!!!!!!!

ஓகே நிறையவே பேசிட்டேன்னு நினைக்கிறேன். என் குடும்பத்தினருக்கும் சம்மதம். உங்கம்மா வீட்டுக்கு வந்ததும் அவங்கள ரென்ஷன் பண்ணாம மெதுவா டிஸ்கஸ் செஞ்சு சொல்லுங்க. அவங்க ஹெல்த் முக்கியம். நோ ஹர்ரி.  வாட்சப்புல நான் ஒரு வீடியோ அனுப்பிருக்கேன். முடிஞ்சா நீங்களும் பாருங்க, ஆன்டிக்கும் காட்டுங்க. பாசிட்டிவ் ரிப்ளை வரும்னு நம்பறேன். டேக் கேர். பை.”

சுந்தரிக்கு மிக மிக வித்தியாசமான அனுபவமாக இருந்தது குணா பேசியது எல்லாமே. இத்தனை வருடங்கள் ஒரு சிறிய வட்டத்திற்குள் வாழ்ந்திருந்த சுந்தரிக்கு இப்போது வாழ்க்கையின் மறுபக்கம் லேசாக வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டியது.

இரண்டு நாட்கள் கடந்தது. குணாவீட்டினர் எப்போது பேசலாம் என்ற ஒரு டென்ஷன் கலந்த ஆர்வத்துடன் காத்திருந்தனர். இதன் மூலகர்த்தா கேஜிஜி அங்கிளும்தான்.

நான்கு நாட்கள் கடந்த நிலையில் குணாவின் வீட்டு காலிங்க் பெல் அடித்திட. திறந்தால், விச்சு, புவனா, அவள் பெற்றோர், எல்லோரும் வெத்தலை பாக்கு பூ பழங்கள் தட்டுடன் நின்றிருந்தனர். பின்னால் அழகு தேவதையாய் சுந்தரி! 

சுபம்.

சு டோ கு : சுந்தரி நீயும் குணபதி நானும்…….

 சுந்தரி நீயும் குணபதி நானும்…….
கீதா ரெங்கன் 

“ஹலோ ஆம் ஐ ஸ்பீக்கிங்க் டு குண்பத்தி?”