மாலினி 3

இது, நேற்றைய பதிவாகிய மாலினி 2 ன் தொடர்ச்சி.


(மாலினி அவனை உதறித் தள்ளிய சில நாட்களில் .... )

அவனுடைய அம்மா அவனிடம்," ஏம்ப்பா,இத்தனை நாளா செட்டில் ஆகணும்னு சொல்லிட்டிருந்த, இப்போதான், நிரந்தரமா வேலை கிடைச்சிடுச்சு, எப்போ கல்யாணம் பண்ணிக்கப் போற?"

"பண்ணிக்கலாம்மா, பொண்ணு கிடைக்க வேண்டாமா?"

"தேடினாதானே கிடைக்கும். மேட்ரிமோனியல் சைட்டில் ரிஜிஸ்டர் பண்ணலாமா?"

"உம்.." என்று சம்மதம் கொடுத்தான். அம்மாவும், அப்பாவும் ஒருவரை ஒருவர் சந்தோஷமாக பார்த்துக் கொண்டனர்.

"உனக்கு யார் மேலாவது இஷ்டம்னா சொல்லு, எங்களுக்கு ஒரு ஆட்சேபனையும் இல்ல.." அப்பா கூற, அம்மா ஆமோதிப்பாய் தலை அசைத்தாள்.

"இல்லப்பா, அப்படி எல்லாம் யாரும் இல்ல.." மனசுக்குளோ மாலினிக்கு தலை முழுகி விட்டதாய் நினைத்தான்.

***
அப்போதுதான் அந்தக் கிழவர், 'பெண் பாவம் பொல்லாது' என்கிறார். என்ன பாவம்? அது பாவம் என்றால் அதற்கு அவள் முழு மனதோடு ஒத்துழைத்தாள். நான் ஒன்றும் பொய்யாக உன்னைக் கை விட மாட்டேன் என்று சத்தியமெல்லாம் செய்யவில்லை. கோபத்தில் சொன்ன ஒரு வார்த்தைக்கு இத்தனை ரோஷமா? இவ்வளவு சென்சிட்டிவாக இருக்கும் பெண்ணை மணந்து கொண்டு வாழ்க்கை நடத்துவது கஷ்டம். அதனால்தான் அப்பா,அம்மா பார்க்கும் பெண்ணையே திருமணம் செய்து கொண்டு விடலாம் என்னும் முடிவுக்கு வந்தான். இந்தக்கிழவரானால் குறுக்குச்சால் ஓட்டுகிறார்.

அன்று வீடு திரும்பியதும், அப்பா அவனிடம்,"நான் சில ப்ரோஃபய்ல்ஸ் செலெக்ட் பண்ணி வெச்சிருக்கேன். பார்த்துவிட்டு சொல்" என்றார்.

பார்த்தான். ஊஹூம் - யாருமே மாலினி அளவுக்கு அவனைக் கவரவில்லை!

"என்ன ஏதாவது உனக்கு பிடிச்சிருக்கா?"

"இதுல எதுவும் பிடிக்கல."

அப்பா அவனைக் கூர்ந்து பார்த்தார். "இதுல பிடிக்கலைன்னா? வேற யாரையாவது பிடிச்சிருக்கா?"

"அப்பா .....  அது வந்து, மாலினினு ஒரு பொண்ணு.." அவன் மாலினியைப் பற்றி கூறியதை முழுமையாக கேட்டுக் கொண்டார்.

"அந்தப் பொண்ணுதானே இப்போ லேட்டஸ்டா பாலகுமார் டைரக்ஷனில் நடிச்சிருக்கா?"

"ஆமாம்.."

"நீலச்சட்டை கூட அவளோடு நடிப்பை பாராட்டியிருக்கானே.."

"அப்படியா? நான் இன்னும் நீலச்சட்டையோட ரெவ்யூ பார்க்கல.."

"எனக்கு ஒன்னும் ஆட்சேபணை இல்ல. உங்கம்மா ஒத்துக்கணும்."

சற்று நேரம் யோசித்தவர், "ஒண்ணு பண்ணலாம், நாளைக்கு கார்த்தால, இந்த டாபிக்கை உங்க அம்மாக்கு எதித்தாற்போல் ஓபன் பண்ணலாம்" என்றார். 

================

மறுநாள் காலை சிற்றுண்டி சாப்பிடும் பொழுது, " யாராவது பொண்ணு வீட்டுக்காரங்க போன் பண்ணினாங்களா சித்ரா?" என்று அம்மாவிடம் கேட்க, "இல்லையே, யாரு பண்றாங்க? நாம் போன் பண்ணினாலும் நோ ரெஸ்பான்ஸ்"

உடனே அவன் பக்கம் திரும்பி," ஏண்டா? நீயோ மீடியாவில் இருக்க,அங்க எத்தனை பொண்ணுங்களை பார்ப்பாய்? ஒருத்தரைக் கூடவா உனக்கு பிடிக்கல?"
         
" எனக்கு பிடிச்சிருந்தா மட்டும்... ,உடனே கல்யாணம் பண்ணிக்க ஓகே னு சொல்லிடுவீங்களா?"
             
"உன் பையன் என்னவோ கேட்கறான் பாரு, பதில் சொல்லு.." அம்மாவிடம் பந்தை எறிய,

"என்ன, ரெண்டு பெரும் ஏதாவது பேசி வெச்சுண்டு, கேட்கறீங்களா? என்ன விஷயம்?"(கண்டுபிடித்து விட்டாளே கிராதகி!)

"சே! சே! அப்படியெல்லாம் இல்ல,இந்த விஷயத்துல உன் அபிப்பிராயம் என்னனு தெரிஞ்சுக்கலாமேனுதான்"

"இதுல என் அபிப்ராயத்துக்கு என்ன இருக்கு? ஒரு பொண்ணோட பழகி, அவ மனசுல ஆசையை விதைச்சுட்டு, அப்புறம் மாறுவது தப்பில்லையா? பிடிச்சிருந்தா கல்யாணம் பண்ணிக்க வேண்டியதுதான்.."
                   
அம்மா இத்தனை சுலபமாக இதை ஒப்புக்கொண்டு விடுவாள் என்று அப்பா, பிள்ளை இருவரும் எதிர்பார்க்கவில்லை. அம்மா கோடு போட்டு விட்டாள், இனி ரோடு போடுவது கடினம் இல்லை.

ஆனால் வெங்கட் பிரபுவிற்கு ஒரே ஒரு பிரச்சனைதான் இப்போது. அம்மா சம்மதித்து விட்டாள். கோபித்துக் கொண்டிருக்கும் மாலினியை எப்படி சமாதானப்படுத்துவது? சினிமாவாக இருந்தால் ஒரு பாட்டில் சமாதானப்படுத்தி விடலாம், உங்களில் யாருக்காவது வழி தெரிந்தால் அவனுக்கு உதவுங்களேன், புண்ணியமாய்ப் போகும்.

(முற்றும்) 

அடக்கடவுளே! இவங்க இன்னும் ஒரு கொக்கியை மாட்டிவிட்டுட்டாங்களே !  பார்ப்போம் யாராவது வெங்கட் பிரபுவுக்கு மாலினியை சமாதானப்படுத்த வழி சொல்கிறார்களா என்று!